Van der Valk - 16 oktober 2023
Optreden Piv Huvluv - Verslag Patrick, foto's Mieke.
Een koude zaal en opgewarmde kost. Wordt het dat deze namiddag?
Klara top 100, duizend classics, de week van Radio 2, de 1000 van die en 2000 van dat.
Je wordt er mee dood geknuppeld als je de radio opzet. En nu weer van dit?
Ow, ow, ow!!! Bij Piv de vinylvreter hoor je iets anders.
Hier geen plaatjes draaien met bindtekst, maar tekst met bindplaatjes. Bovendien worden de verhalen en anekdotes in het dialect vertelt wat de sfeerschepping bevordert en de drempelvrees tot medewerking, bij het publiek verlaagt. De Piv is van Oostende aan ’t zèètje, maar het ruisen van de zee klinkt maar af en toe in zijn stem. Hij is in de eerste plaats een West-Vlaming die met droge sarcastische humor het Brugse ommeland kan bekoren.
De Brugse humor wordt getypeerd als treiterig en onverwachts. ’t Is een graptje hé Paul.
Wat hij ook meesterlijk hanteert, zijn de tussenopmerkingen in zijn verhaal. Ze overvallen je, maar resulteren dikwijls in lachsalvo’s bij het publiek. Hij is hoogbegaafd.
Zijn discografie bevat geen buitenbeentjes zodat hij zeker de luisteraar van vroeger wakker schudt. Kan ook niet anders als je start met Will Tura, het icoon van het Vlaamse lied.
Hij maakt er spottende opmerkingen over, maar geraakt er mee weg. Waarom dit en dat over zanger en plaat lijken onnozel, maar zijn spitsvondig genoeg om het leuk te houden.
En dan gooit de Piv er weer iets tussen dat je niet ziet aankomen zoals de Nederlandse vertaling van “Ein bisschen Liebe”. Even met de ogen of de oren knipperen. Moet kunnen.
Zijn anekdotes, al dan niet verzonnen, hebben dubbele bodems. Wat nadenken is gevraagd om de humor te vatten. Toch dit, hij is bij de rock geraakt, maar niet bij Rod Stewart.
Vult hij die lacune in op een andere keer?
Nee, de Piv vertelt geen tooghumor of dijenkletsers, maar is ernstig met humor bezig.
Dat klinkt dialectisch, maar is het niet. Integendeel, het vraagt observatie, creativiteit en verbeelding om rond een simpel iets een leuk verhaal te bouwen, zoals de plaatnummers van Will Tura, het “Er is tu.” verhaal. Schitterend.
De Piv timmert reeds van begin de jaren negentig aan de weg en is een volbloed entertainer.
In het circuit heeft hij met heel wat bekende namen het podium gedeeld. Met succes en soms met wat minder, maar deze namiddag hebben we mogen genieten van een talent.
Naast het podium is daar niets van te merken. De Piv (Jan) is iemand zonder kapsones en zal je niet overdonderen, maar eerder luisteren.
Er klonk toch een algemene tevredenheid bij de (ook nieuwe) senioren over het optreden.
De Piv werd bij verscheidene tafels gefeliciteerd. Wat hij bescheiden in ontvangst nam.
Maar voor een senior is het stuk pas volledig als er eten en drinken bij is. Dorst hadden we van het lachen, daarom de traktatie apero uit de Seniorenkas. Honger hadden we ook want het was al laat. Voor sommigen nog niet laat genoeg, maar de voorbereidingen voor het ontbijt van morgen duwden ons richting uitgang. Was het leuk?
Tot de volgende keer,
Mieke en Ginette